Αφιέρωμα: Πολυτεχνείο – 50 Χρόνια Χωρο-Χρονικές Ασυνέχειες!
Editorial
Κοιτάς πίσω 50 χρόνια και βλέπεις έναν κόσμο αλλιώτικο. Γυρίζεις στο παρόν για να κάνεις συγκρίσεις, μα τότε οι χρόνοι χάνουν τη συνήθη μορφή τους, ενώ οι συγκρίσεις χάνουν το μέτρο που θα τους έδινε κάποιο νόημα. Πρέπει να βρούμε έναν τρόπο να βάλουμε τον χρόνο σε κάποια σειρά, για να δώσουμε νόημα σε 2 εποχές, 2 χρόνους, 2 κόσμους διαφορετικούς.
Το Πολυτεχνείο είναι 50 χρονών, δεν το λες δα και κανένα νέο. Στους αγωνιστές του έχουν ασπρίσει τα μαλλιά, έχουν ζήσει μια ζωή ολόκληρη.Τους είδαμε υπουργούς και βουλευτάδες σε έδρανα απέναντι από αυτά που έλεγαν πως θα καθίσουν. Μήπως κέρδισαν; Μήπως γκρέμισαν τον παλιό κόσμο;
Συγκρίνουμε ξανά 2 κόσμους και πάλι χάνουμε τα μέτρα. Το Πολυτεχνείο ήταν 50 χρόνια πριν, αλλά φέρνει ακόμα αρώματα νεότητος. Και ο σημερινός κόσμος θυμίζει αρκετά τα όσα περιγράφονταν σαν τον παλιό κόσμο. Αν είναι έτσι, έχει νόημα να γράψουμε την ιστορία δίνοντας περιεχόμενο στον χρόνο και ασυνέχειες. Όχι απλώς παρακολουθώντας τον να κυλά σαν ιστοριογράφοι, ή σαν εξωτερικοί παρατηρητές. Έχει νόημα να γράφουμε την ιστορία σαν να είμαστε ταυτόχρονα οι σεναριογράφοι και οι πρωταγωνιστές. Ας γράψουμε την ιστορία των ζωών μας όπως συνέβησαν, αλλά και όπως παλεύουμε να γραφτεί.
Οι αγωνιστές του Πολυτεχνείου γερνάνε, όμως αυτό στον ιστορικό χρόνο παραμένει νέο. Διατηρεί τη νεανική του άρνηση να συμβιβαστεί, εισβάλλει ορμητικά στον χρόνο με διάθεση να τον γυρίσει μπροστά, δηλώνει πως θα αναλάβουμε τις ζωές μας ελεύθεροι.
Από την άλλη, το παρόν είναι νωπό στις μνήμες μας, αλλά φαντάζει γερασμένο – παλιό. Υπάρχει μια κούραση και μια αδιαφορία που πηγάζουν από τον συμβιβασμό. Συμβιβασμό στη διεθνή αυτοκρατορία του ιμπεριαλισμού, στις επιταγές των ΗΠΑ και της ΕΕ, με την ελπίδα μιας ευνοϊκής μεταχείρισης. Συμβιβασμό σε μια καθημερινότητα που βρίθει από φτώχεια, υπερεργασία και εκμετάλλευση για τους πολλούς. Για κάποιους, λίγους, προβλέπει πλούτη και ανέσεις. Και σε αυτή τη διαφορά οικοδομείται ένα έλλειμμα δημοκρατίας, ένα κενό εκπροσώπησης, μια ολιγαρχία, διαφθορά, ο συμβιβασμός ως μη έχον εναλλακτική, και μια ανελευθερία στη σκλαβιά του μεροκάματου.
Να, λοιπόν, το Πολυτεχνείο εδώ και 50 χρόνια αρνείται να περάσει στην ιστορία. Αρνείται να αποδεχτεί πως γέρασε, πως αφορά κάτι περασμένο, αρνείται να μείνει στο χθες. Εισβάλλει με νεανική οργή στο παρόν και γενιά τη γενιά εμπνέει: «Είμαστε εδώ, θα παλέψουμε κόντρα στους συμβιβασμούς».
Για αυτό κι εμείς γυρίζουμε στο Πολυτεχνείο. Γιατί ο αντιφασιστικός αγώνας δεν τελείωσε στη μεταπολίτευση και γιατί, ακόμα και σήμερα, δίνουμε ραντεβού αγώνα ενάντια στους φασίστες και τις διασυνδέσεις τους με το παρακράτος. Γιατί ο αγώνας για ψωμί και δουλειά δεν μπορεί άλλο να δίνεται με ατομικούς όρους υπερεργασίας ή ανέλιξης. Γιατί παλεύουμε ακόμα ενάντια σε ένα σύστημα που επιδιώκει να καθυποτάξει την παιδεία αγωνιζόμενοι για μια απελευθερωτική εκπαίδευση. Γιατί έχει νόημα ακόμα να παλεύουμε για δημοκρατία, για ελευθερία, για να δικαιώνεται ο λαός και να ζει όπως ορίζει.
Για αυτό το Πολυτεχνείο αρνείται να περάσει στην ιστορία,
εισβάλλει στο παρόν…
Με αυτήν την έννοια, οφείλουμε να δούμε την ιστορία του προσεκτικά, να βρούμε το χρονικό περιεχόμενο που του αρμόζει, και να μην αρκεστούμε σε μια εύπεπτη παράθεση γεγονότων, να του επιτρέψουμε έναν πλούτο πολλαπλών διαστάσεων και να μην το στριμώξουμε στα καλούπια που κατά καιρούς του έχουν φορέσει. Μα πάνω από όλα, να δούμε ότι μέχρι και σήμερα κουβαλαει ξεκάθαρα ένα μήνυμα:
… να φτιάξουμε ένα κόσμο αλλιώτικο,
στο σήμερα,
στο αύριο,
στο χθες!
Το νέο Περιοδικό Αναιρέσεις μπορείτε να προμηθευτείτε στη Λέσχη Αναιρέσεις σε Αθήνα, Πάτρα, Ιωάννινα και Χανιά, αλλά και από τις οργανώσεις της νΚΑ πανελλαδικά!
Περιεχόμενα
- Editorial
- Επίκαιρα και Σχόλια
- Πρωτοβουλία για τα 50 Χρόνια από το Πολυτεχνείο
- Το Χρονικό μιας Εξέγερσης
- Η Ανάπτυξη πάει…ΤΑΝΚ!
- 1967 – 1974: Τα Γεγονότα
- Η Αντιδικτατορική Τέχνη ως Πολιτισμική Ρωγμή στην Καθημερινότητα
- Ο Αγώνας για την Ελευθερία δε Γνωρίζει Σύνορα!
- Πολυτεχνείο: Ακόμα και οι Εορτές Μυρίζουν Εξέγερση
- Pax Americana: Η Αντι-ιμπεριαλιστική Διάσταση του Πολυτεχνείου
- Φοιτητικό Κίνημα: Από τη Χούντα στη Μεταπολίτευση
- 10 Χρόνια από τη Δολοφονία του Παύλου Φύσσα
- Εργασιακά Νομοσχέδια: Ο Διακαής Πόθος [απο]Ρρύθμισης του 8ωρου & Αλλοτρίωσης του Εργαζόμενου
- Μετά τη Φυσική Καταστροφή..ΤΙ;
- Οι Αναιρέσεις Προτείνουν