Το νέο τεύχος Αναιρέσεων, του εντύπου της νεολαίας Κομμουνιστική Απελευθέρωση, για το φθινόπωρο του 2013 κυκλοφορεί!

Στα άρθρα του μεταξύ άλλων συναντάμε αφιέρωμα για τα 40 χρόνια από την εξέγερση του πολυτεχνείου, για τη συζήτηση που γίνεται με αφορμή το 3ο συνέδριο του Νέου Αριστερού Ρεύματος, κι επίσης άρθρα για τα δημοκρατικά δικαιώματα, τους αγώνες και τον πολιτισμό.

Editorial:

“Η τέχνη του να δείχνεις έτσι τον κόσμο, που να μπορεί να κυριαρχείται”

Νοέμβρης 2013. Επέτειος σαράντα χρόνων από την εξέγερση του Πολυτεχνείου. Μία επέτειος που δεν έρχεται να σφραγιστεί μόνο από τη συμπλήρωση τεσσάρων δεκαετιών, αλλά κυρίως από πολιτικά γεγονότα που επανανοηματοδοτούν την ίδια την ιστορική μνήμη.

Η δολοφονία του Παύλου Φύσσα από την Χρυσή Αυγή και οι εξελίξεις που πυροδότησε, δημιούργησαν μία νέα κατάσταση, μέσα στη συνέχεια της περιόδου. Μία κατάσταση όπου αν κληθούμε να την περιγράψουμε, οι λέξεις «βία», «ολοκληρωτισμός» και «ανελευθερία» έρχονται πρώτες στο νου. Λέξεις σκληρές, ξερές και δογματικές, που δείχνουν το πιο σκληρό πρόσωπο του αντιπάλου. Λέξεις χρήσιμες για να συνεχιστεί η κυρίαρχη πολιτική με νέα σκληρά και αντιδραστικά μέτρα σε ένα εύφλεκτο κοινωνικό τοπίο. Λέξεις κλειδιά για να επανέρθει η Θεωρία των δύο άκρων, και να εδραιωθούν γερά στις συνειδήσεις αντιδραστικά διλήμματα: «ομαλότητα ή ανωμαλία», «μνημονιακή σταθερότητα ή αντιμνημονιακή», «βία και εμφύλιος», «Σαμαράς ή χάος», «ευρωπαϊκή σταθερότητα και θωρακισμένη δημοκρατία», «συνταγματικό τόξο ή εκτροπή».

Μέσα σε αυτά τα πλαίσια, το 22ο τεύχος των Αναιρέσεων έρχεται να αναμετρηθεί με μια σειρά από προκλήσεις. Αρχικά να ερμηνεύσουμε την ποιοτικά νέα κατάσταση του σύγχρονου κοινοβουλευτικού ολοκληρωτισμού που επαναφέρει με οξυμένο τρόπο το ζήτημα της πάλης για τα Δικαιώματα και τις Δημοκρατικές Ελευθερίες της εποχής μας. Και η ερμηνεία της σημερινής τάξης πραγμάτων δεν μπορεί παρά να έρθει μέσα από την ίδια την ανάγνωση της Ιστορικής φάσης που διανύουμε και την κατανόηση του σύγχρονου ολοκληρωτικού καπιταλισμού της εποχής μας. Παράλληλα, με ένα εκτενές αφιέρωμα στην περίοδο της Χούντας και στα γεγονότα της εξέγερσης του Πολυτεχνείου, το τεύχος καταπιάνεται με ολόκληρο το φάσμα των πολιτικών και πολιτιστικών διαστάσεων της αντιδικτατορικής πάλης.

Στόχος μία ανάγνωση που θα μας επιτρέψει την εξαγωγή χρήσιμων πολιτικών συμπερασμάτων για την οργάνωση του αγώνα σε συνθήκες παρανομίας, τη διαπάλη των πολιτικών ρευμάτων, το ήθος και τη φυσιογνωμία των αγωνιστών. Φιλοδοξώντας να δέσουμε το τότε με το σήμερα, όχι μέσα από μηχανιστικές αναλογίες, αλλά μέσα από τα καίρια ερωτήματα που παραμένουν αναπάντητα.

Ποιο κίνημα, ποια πρόταση και ποια αριστερά χρειαζόμαστε σήμερα για να ρίξουμε τις νέες Χούντες ; Με ποιο στίγμα, με ποιο αναγκαίο περιεχόμενο και με ποιες μορφές συλλογικότητας θα μπορέσουμε να εκφράσουμε τις σύγχρονες ανάγκες ώστε να βρει ανατρεπτική διέξοδο η συνεχώς διογκούμενη κοινωνική δυσαρέσκεια;

Σήμερα τα αστικά επιτελεία δεν έχουν τίποτα το θετικό να προτάξουν. Έχουν όμως καλλιεργήσει στο έπακρον μία τέχνη. Την τέχνη του να δείχνουν τον κόσμο έτσι ώστε να μπορεί να κυριαρχείται. Την τέχνη της έλλειψης εναλλακτικής που εγκλωβίζει τις χειραφετητικές τάσεις και συχνά μουδιάζει τον κόσμο του αγώνα. Σε αυτά τα πλαίσια, η αναμέτρηση με τη σημερινή πολιτική και κοινωνική αντεπανάσταση προϋποθέτει τη συγκρότηση νέων αφηγήσεων. Ως εκ τούτου, δεν θα μπορούσαν να λείπουν από το τρέχον τεύχος μία σειρά από άρθρα αφιερωμένα στα ζητήματα και τους στόχους του τρίτου συνεδρίου του ΝΑΡ. Ανοίγουμε την κουβέντα γύρω από τη διαμόρφωση μιας σύγχρονα επαναστατικής τακτικής, την πρόταση ενός νέου κομμουνιστικού προτάγματος και την αναγκαιότητα συγκρότησης ενός σύγχρονου κομμουνιστικού φορέα. Αναγνωρίζοντας τις επαναστατικές δυνατότητες της εποχής μας οφείλουμε να αναζητήσουμε τους υλικούς και αντικειμενικούς όρους για έναν κόσμο όπου αυτοί που παράγουν τον κοινωνικό πλούτο, δεν θα κυριαρχούνται, αλλά θα κυριαρχούν.

1. Μπρεχτ Μ. Για την τέχνη και την πολιτική. Εκδόσεις σύγχρονη εποχή