Σαν σήμερα, 30 χρόνια πριν, στις 23 Οκτώβρη 1993, ξεκινά το 1ο πολιτικό – πολιτιστικό τριήμερο στον ιστορικό χώρο του ΕΜΠ, που λίγο καιρό μετά μετονομάζεται σε Αναιρέσεις.
Οι Αναιρέσεις γίνονται λοιπόν 30 χρονών!
Ότι και να γραφτεί για αυτό το φεστιβάλ, ο καθένας και η καθεμία έχει τις δικές του/της αναμνήσεις και εμπειρίες. Ωστόσο, κυρίως είναι το φεστιβάλ που το στήνουν με τα μυαλά και τα χέρια τους ασυμβίβαστοι νέοι και νέες που δεν μπορούν να ησυχάσουν με τη ζωή που μας προμοτάρουν για κανονικότητα.
Λίγα λόγια για τις Αναιρέσεις…
Οι Αναιρέσεις περπάτησαν στο χρόνο, μεγάλωσαν, ενηλικιώθηκαν αλλά δεν συμβιβάστηκαν. Δεν μπήκαν σε μια νόρμα των κλασικών φεστιβάλ της αριστερής νεολαίας, ούτε είναι απλά μουσικό φεστιβάλ. Συνεχίζουν να τολμούν να υπερβαίνουν τον εαυτό τους και αυτό ίσως είναι το μυστικό που κάνει μια συγκριτικά μικρή δύναμη ανθρώπων να κάνει εδώ και χρόνια ένα τόσο σημαντικό φεστιβάλ. Προσπαθούν όλα αυτά τα χρόνια να συμβάλλουν σε μια σύνθεση ενός νέου πολιτιστικού προτάγματος που φέρει στο φως του παρόντος τα αναγκαία απελευθερωτικά στοιχεία ενός πολιτισμού της χειραφέτησης, συστατικού στοιχείου μιας σύγχρονης κομμουνιστικής αριστεράς, καθώς και να γίνουν χώρος φιλοξενίας και ανάδειξης τόσων και τόσων νέων προτάσεων. Αντιπαλεύουν τα υπουργεία και την αστική πολιτική, τα ιδιωτικά ιδρύματα “εθνικών ευεργετών”, τα πολιτιστικά ιδρύματα τραπεζών και τις ιδιωτικές σχολές τεχνών που κουμαντάρουν την πολιτιστική κληρονομιά της χώρας.
Όμως, δεν έμειναν μόνο ως φεστιβάλ, χρόνια τώρα οι Αναιρέσεις είναι λέσχες θεωρίας & πολιτισμού, κάμπινγκ και περιοδικό, είναι το λεγόμενο Project Αναιρέσεις. Συμβάλουν στην αφήγηση για μια άλλη κοινωνία, για μια άλλη ζωή και καθημερινότητα ως συλλογικό πρότζεκτ που μπορεί και οφείλει να παίξει ένα καθοριστικό ρόλο στη πολιτιστική συγκρότηση και ανάπτυξη τόσο της σύγχρονης κομμουνιστικής νεολαίας όσο και των μαχόμενων δυνάμεων του νεολαιίστικου και εργατικού κινήματος. Διότι αν δεν μιλήσουμε για τον “δικό” μας πολιτισμό, η πάλη για την απελεύθερωση του ανθρώπου από τον ολοκληρωτικό καπιταλισμό θα μείνει στη μέση.
Οι Αναιρέσεις είναι ο τρόπος να περιγράψεις μια άλλη συλλογική ουτοπία, να νιώσεις τη συλλογικότητα και την αλληλεγγύη. Είναι ο τρόπος μας να πούμε “θα αλλάξουμε τον κόσμο”. Για έναν απελευθερωτικό Πολιτισμό, ικανό να αναδείξει μια άλλη κοινωνία!
