του Φιοντόρ Ντοστογιέφσκυ (από τη μετάφραση του Άρη Αλεξάνδρου)

Ένας άνθρωπος βαθειά μελαγχολικός και απελπισμένος, που έχει χάσει το νόημα της ζωής και που τίποτε δεν έχει σημασία, αποφασίζει να αυτοκτονήσει… Όμως την νύχτα που ετοιμάζεται να το κάνει, και με αφορμή ένα τυχαίο περιστατικό, αποκοιμιέται χωρίς να το καταλάβει… Εκείνο που βλέπει στο όνειρο του, τον κάνει, όταν ξυπνάει, όχι μόνο να μην θέλει να πεθάνει, αλλά να λαχταράει με όλη τη δύναμη της ψυχής του να ζήσει, αφού στον ύπνο του τού φανερώθηκε η Αλήθεια της Ζωής… με όλες τις λεπτομέρειες… Κι αυτή την Αλήθεια γυρίζει και κηρύττει παντού.

Ένα συγκλονιστικό κείμενο, απλό και βαθύ, μεστό και αποκαλυπτικό!!!

«…Είμαι ένας γελοίος… Οι άλλοι βέβαια με λένε τρελλό τώρα… Αυτό θα ήταν μια αναβάθμιση, μια προαγωγή, αν δεν ήμουνα γι’ αυτούς το ίδιο γελοίος όπως και πριν. Όμως τώρα δεν θυμώνω μαζί τους, τώρα τους αγαπάω όλους, κι όταν γελάνε μαζί μου, τους αγαπάω περισσότερο κι ας μην ξέρω το γιατί. Θα γέλαγα μάλιστα κι εγώ παρέα μ’ αυτούς – όχι πως θα κορόϊδευα τον εαυτό μου, μα γιατί τους αγαπάω. Αλλά θλίβομαι τόσο κοιτάζοντάς τους. Θλίβομαι γιατί δεν ξέρουν την Αλήθεια… ενώ εγώ την ξέρω. Αχ τι αβάσταχτο που είναι να ξέρεις μόνο εσύ την Αλήθεια…»

Το «Όνειρο» ερμηνεύει ο ηθοποιός Δημήτρης Βερύκιος, σε ένα συγκλονιστικό ντουέτο με την σοπράνο Αμαλία Κλημοπούλου, που παίζει φλογέρα και τραγουδά επί σκηνής αποσπάσματα από δημοφιλείς άριες, κλείνοντας με τον Ύμνο της Αγάπης του Απ. Παύλου, σε μουσική Zbignew Preisner -από την Μπλε Ταινία του Kislovski.

Ερμηνεύει ο ηθοποιός ΔΗΜΗΤΡΗΣ ΒΕΡΥΚΙΟΣ

Συμμετέχει η σοπράνο ΑΜΑΛΙΑ ΚΛΗΜΟΠΟΥΛΟΥ (φλογέρα και τραγούδι)

Σκηνοθεσία: ΤΑΚΗΣ ΧΡΥΣΙΚΑΚΟΣ

Διάρκεια παράστασης: 70 λεπτά (χωρίς διάλειμμα)