Η Αληθινή απολογία του Σωκράτη» είναι ένα μνημείο της σύγχρονης πεζογραφίας μας (…) Στο στόχαστρό του η κυρίαρχη ιδεολογία, όπως αυτή εκφράζεται στην πολιτική, στην κοινωνία, στη θρησκεία και στη φιλοσοφία. Μια ανελέητη σάτιρα – κριτική του αστικού καθεστώς, των κούφιων αξιών, θεσμών και νόμων. Ο Βάρναλης ,καλός γνώστης της αρχαίας ελληνικής ιστορίας, χρησιμοποιεί το Σωκράτη και την Αθηναϊκή Δημοκρατία για να δείξει τη σαπίλα της ταξικής κοινωνίας και να προβάλει την επαναστατική προοπτική. «(…). Στη δική του εκδοχή της απολογίας, ένας διαφορετικός από τον αρχαίο φιλόσοφο Σωκράτης βρίσκεται αντιμέτωπος με την αλήθεια. Δεν απολογείται. Κατηγορεί.”  Ηρακλής Κακαβάνης

Παίζουν

Σωκράτης: Παπαδόπουλος Σωτήρης

Πρόεδρος: Ιωάννα Ευθυμιάδου

Κατήγοροι: Κατερίνα Βασιλείου

Βάσω Ρουμελιώτη

Αναστασία  Αγοτζίκη

Βάνα Βουρτσάκη

 Μουσική επιμέλεια: Αντώνης Παπαγάλος

Κινησιολογία: Βερονίκη Τσουγκράνη

Φώτα -Μακιγιάζ:  Τσιρωνά Ειρήνη

Μουσική: Κυπραίος Δημήτρης

Σκηνοθετικό σημείωμα

Δικιά σας η πατρίδα,  μα τίποτα δικό σας…

Οι παραβάτες της σκηνής  επιχειρούν με αυτή την παράσταση μια βαθιά πολιτική πράξη. Μόνο έτσι μπορεί κάποιος να αξιοποιήσει το κείμενο του Βάρναλη.  Με απόλυτο σεβασμό προς το μεγάλο ποιητή  και με στόχο αυτό το εγχείρημα  να μη χάσει τίποτα από τη σαφήνεια της κριτικής και του μηνύματος. Ο προβληματισμός ως προς τη φόρμα υπήρξε έντονος. Η σκηνοθετική πρόταση έπρεπε με «ακροβασίες» να υπηρετήσει και να συν-προβάλλει, συν-μεταφέρει, συν-μεταδώσει  το λόγο του βαρναλικού Σωκράτη που θεωρούμε και πιστεύουμε πως ακόμα και σήμερα είναι το ξυπνητήρι της συνείδησης. Σε εμάς, τα θύματα της κρίσης και του μνημονίου, που θυσιάσαμε τη ζωή μας και τη ζωή των παιδιών μας για χάρη της πατρίδας, απευθύνεται ο Σωκράτης και μας υπενθυμίζει «Δικιά σας η πατρίδα, μα τίποτα δικό σας μέσα σ’ αφτήνε: χωράφια και παλάτια, καράβια και χρήμα, Θεοί κι εξουσία, σκέψη και θέληση – όλα ξένα!».Η σκηνοθεσία λοιπόν, βασίζεται σε οργανωμένο γραμμικό μονόλογο   εμπλουτισμένο με «μοντέρνα» στοιχεία,  στην κίνηση, γεγονός που πιστεύω ότι καθιστά την παράσταση εύληπτη, κατανοητή και δραματικά αποδεκτή για τον θεατή.

Ευχαριστώ όλους γι’ αυτό το υπέροχο ταξίδι,  μέσα σε ένα κείμενο σταθμό για τη νεοελληνική λογοτεχνία και για το θέατρο.

Βάνα Βουρτσάκη