Για τους καλλιτέχνες, δημιουργούς, εργαζόμενους στον πολιτισμό & στο χώρο του θεάματος.
Μέσα στις σημερινές συνθήκες της διπλής κρίσης, υγειονομικής και οικονομικής/κοινωνικής και της πανδημίας του κορονοϊού, η συνολική αντεργατική επίθεση εις βάρος των εργαζόμενων, χτυπάει με εξαιρετική σφοδρότητα και όλους αυτούς που εργάζονται στο χώρο του πολιτισμού και του θεάματος, τους καλλιτέχνες και τους δημιουργούς. Δεν θα μπορούσε να γίνει διαφορετικά, καθώς ολόκληρος αυτός ο χώρος πλήττεται κατεξοχήν από τα φαινόμενα της μαύρης ανασφάλιστης εργασίας, της ελαστασφάλειας και της ανεργίας και την έλλειψη Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας.
Ο τομέας του πολιτισμού έχει αποτελέσει εύφορο πεδίο για να κάνουν «πάρτυ» επιχειρήσεις, κοινωφελή ιδρύματα και κάθε είδους «ευεργέτες». Με πρόσχημα τις δωρεές και την προσφορά τους εκεί που το κράτος επιλέγει να μην χρηματοδοτήσει επαρκώς, εφοπλιστές, πολυεθνικές και μεγαλοεπιχειρηματίες εμφανίζονται ως οι σωτήρες της καλλιτεχνικής δημιουργίας, την ώρα που οι πραγματικοί δημιουργοί και οι εργαζόμενοι στον χώρο, σηκώνουν στην πλάτη τους όλη την πολιτισμική παραγωγή, και όλα αυτά σε ένα καθεστώς πλήρους εργασιακής ζούγκλας. Ακόμα, και η δημιουργικότητα και φαντασία πρέπει να είναι συμβατές με τον κυρίαρχο πολιτισμό για να μπορέσουν να πριμοδοτηθούν. Οι ανεξάρτητες φωνές στην τέχνη πασχίζουν να ακουστούν, ενώ η δεύτερη δουλειά για να βγουν τα «προς το ζην» είναι μονόδρομος για πολλούς δημιουργούς και εργαζόμενους στον χώρο με σοβαρές συνέπειες στη δημιουργικότητα τους.
Για ένα μεγάλο κομμάτι αυτών των εργαζόμενων, η έννοια της ασφάλισης, των ενσήμων και των συγκροτημένων εργασιακών δικαιωμάτων είναι έννοιες παντελώς ξένες. Οι συμβάσεις δεν αρκούν για να τους προστατέψουν γιατί, ανάλογα με την ειδικότητα, πάνε με το έργο, την παράσταση, την ημέρα. Μπορεί να λογίζονται ελεύθεροι επαγγελματίες, αλλά δεν έχουν «μπλοκάκι» γιατί δεν μπορούν να αντέξουν να πληρώνουν τον φόρο επιτηδεύματος και τις εισφορές του ΕΦΚΑ.
Μέσα σε αυτό το πλαίσιο, ήταν αναμενόμενο η πανδημία να δημιουργήσει μια ασφυκτική κατάσταση, για όλους αυτούς και αυτές, που πολλές φορές, η ιδιότητα του καλλιτέχνη, του δημιουργού, του διασκεδαστή, υπερτονίζεται εις βάρος των δικαιωμάτων και των αναγκών που έχουν ως εργαζόμενοι. Τα μέτρα της κυβέρνησης για το επίδομα των 800 ευρώ και την μείωση ενοικίου, ακόμα και στην περίπτωση που καλύπτουν κατ’ όνομα αυτά τα επαγγέλματα, στην πραγματικότητα καλύπτουν ένα πολύ μικρό τμήμα αυτού του κόσμου (χαρακτηριστική η σχετική ανακοίνωση της Πανελλήνιας Ομοσπονδίας Θεάματος Ακροάματος (ΠΟΘΑ) πως τουλάχιστον 12.000 καλλιτέχνες μένουν εκτός του επιδόματος) καθώς οι περισσότεροι είναι στο καθεστώς της επισφάλειας που περιγράψαμε. Επιπρόσθετα, πολλοί έρχονται αντιμέτωποι και με την ακύρωση της «σεζόν», καθώς είτε πρόκειται για μουσικούς και τεχνικούς που περίμεναν τα φεστιβάλ και τις συναυλίες για να επιβιώσουν είτε πρόκειται για ηθοποιούς που έμειναν στην μέση των προβών για παραστάσεις. Σαν αποτέλεσμα έχουμε ένα πλήθος κόσμου του τομέα του πολιτισμού που δεν ξέρει πως θα τα βγάλει πέρα φέτος. Την προηγούμενη βδομάδα, πραγματοποιήθηκαν κινητοποιήσεις από τα Σωματεία και τους Συλλόγους του χώρου, με κύρια αιτήματα την διεκδίκηση επιδομάτων για όλους και την υπογραφή Συλλογικών Συμβάσεων Εργασίας, ζήτημα το οποίο έχει αναδειχθεί ως κύρια διεκδίκηση από πολλούς κλάδους το προηγούμενο διάστημα.
Στην εποχή του κορονοϊού, στο κατώφλι μιας νέας κρίσης, κυβέρνηση και αστικά επιτελεία καλούν για άλλη μια φορά τους εργαζόμενους να βάλουν πλάτη. Μετά από μια δεκαετία κρίσης και επίθεσης και σε κάθε εργατικό κεκτημένο, εν μέσω μιας καραντίνας που απειλεί τόσο τα δικαιώματα μας όσο και την ίδια μας την επιβίωση, οι εργαζόμενοι όλων των κλάδων έχουν κινητοποιηθεί ζητώντας τα αυτονόητα. Οι ηθοποιοί, οι ηχολήπτες, οι γλύπτες, οι σκηνοθέτες, οι dj, οι ζωγράφοι και τόσοι ακόμα, κάνουν το ίδιο και δηλώνουν ότι έχουν δικαίωμα στη ζωή!
Εμείς ως Αναιρέσεις στηρίζουμε αμέριστα αυτό τον αγώνα των εργαζομένων στον πολιτισμό. Όλες και όλοι όσοι εργάζονται στον πολιτισμό είναι αυτοί και αυτές που μετουσιώνουν αυτόν τον πλούτο σε τέχνη για όλες και όλους. Δίνουμε λοιπόν το λόγο στους “αόρατους”.
Παρά τις αναγκές υγειονομικές προφυλάξεις και προσαρμογές, η τέχνη δεν μπορεί να μπει σε καραντίνα. Ο πολιτισμός δεν περιορίζεται στον τηλε-πολιτισμό των Κοινωφελών Ιδρυμάτων ούτε στις σεζόν των ιδιωτικών χώρων πολιτισμού. Το σύνθημα ο λαός σώζει το λαό, δεν αφορά μόνο στην υλική του διάσταση αλλά ισχύει ατόφιο και για τον πολιτισμό. Το πολιτιστικό ερώτημα οφείλει να απαντηθεί από εμάς και για εμάς και να δώσει μορφή σε αυτό που συχνά καλούμε ως ο “πολιτισμός των από κάτω”. Το εγχείρημα των Αναιρέσεων σε όλη του την πορεία μέχρι σήμερα επιδιώκει να είναι μέρος ενός διαφορετικού πολιτιστικού προτύπου αναδεικνύοντας τις τεράστιες δυνατότητες της συλλογικής ζωής και δημιουργίας. Θα επιμείνουμε σε αυτή την προσπάθεια.
Άμεση ικανοποίηση των αιτημάτων των σωματείων και των συλλόγων των καλλιτεχνών.
Λεφτά για το πολιτισμό, την υγεία και τη παιδεία και όχι για το χρέος και τα πλεονάσματα, να ακυρωθούν τα νέα εξοπλιστικά προγράμματα.
Project Αναιρέσεις
Στα πλαίσια της στήριξης μας στην καμπάνια #ΜένουμεΕνεργοί στηρίξαμε την οργάνωση και παραγωγή της συζήτησης LIVE: Τέχνη σε Καραντίνα, Καλλιτέχνες στην Πείνα;#ΜένουμεΕνεργοί
