Σάββατο 18/3 | 19:30 | Λέσχη Αναιρέσεις (Φερών 3, Αθήνα)
«Εις τους λογισμούς της, συγκεφαλαιούσα όλην την ζωήν της, έβλεπεν ότι ποτέ δεν είχε κάμει άλλο τίποτε ειμή να υπηρετή τους άλλους. Όταν ήτο παιδίσκη, υπηρέτει τους γονείς της. Όταν υπανδρεύθη, έγινε σκλάβα του συζύγου της – και όμως, ως εκ του χαρακτήρος της και της αδυναμίας εκείνου, ήτο συγχρόνως και κηδεμών αυτού· όταν απέκτησε τέκνα, έγινε δούλα των τέκνων της· όταν τα τέκνα της απέκτησαν τέκνα, έγινε πάλιν δουλεύτρια των εγγόνων της.» – Αλέξανδρος Παπαδιαμάντης, « Η Φόνισσα»
Ο όρος γυναικοκτονία ακούγεται όλο και περισσότερο το τελευταίο διάστημα. Τα τελευταία δύο χρόνια γίναμε μάρτυρες σε περισσότερες από 30 γυναικοκτονίες και το μέτρημα συνεχίζεται! Όσο και αν προσπαθούν να μας πείσουν περί της δήθεν προοδευτικότητας νόμων και μέτρων σχετικά με την έμφυλη βία και καταπίεση, τόσο βλέπουμε τους μηχανισμούς που κατεξοχήν γεννούν την έμφυλη βία να ενισχύονται.
Οι γυναικοκτονίες και γενικά η οξυμένη έμφυλη κακοποίηση, οι βιασμοί, που αποκαλύπτονται από τις καταγγελίες καθημερινά, τα κυκλώματα των βιαστών που κράτος και κυβερνώντες προσπαθούν να συγκαλύψουν, συνθέτουν το τοπίο της βαρβαρότητας του καπιταλισμού και των πατριαρχικών σχέσεων εξουσίας. Η ομοφοβία, η τρανσφοβία, ο σεξισμός σηκώνουν κεφάλι και δίνουν ανοχή στην ατιμωρησία που επιχειρείται ακόμη και στους δολοφόνους του Ζακ. Τα παραδείγματα της έμφυλης καταπίεσης και βίας δεν είναι απλά αμέτρητα, αλλά είναι κεντρικό θέμα στο σύμπλεγμα των καθημερινών εμπειριών μας. Αδερφές μας καθημερινά μαζεύουν την δύναμη τους και μιλούν για παραβιαστικές συμπεριφορές που ένιωσαν είτε από αγνώστους είτε από γνωστούς. Καταγγελίες βιασμών καθημερινά δημοσιεύονται από τις αδερφές μας που ζούσαν μέσα σε εξουσιαστικές και τοξικές σχέσεις.
Γνωρίζουμε καλά ότι οι διακρίσεις, η έμφυλη καταπίεση και βία αναπαράγονται από το σύστημα της εκμετάλλευσης και καταπίεσης που διαλύει τις ζωές μας, για αυτό και χρειάζεται να εντείνουμε τους αγώνες μας, να δυναμώσουμε τις φωνές μας. Ονειρευόμαστε μια κοινωνία που η ζωή μας δε θα καθορίζεται από το φύλο μας ή την σεξουαλικότητά μας. Μια κοινωνία που θα είμαστε πραγματικά ελεύθερες και δεν θα χρειάζεται να είμαστε γενναίες.
Στα πλαίσια του project Αναιρέσεις, φιλοξενήσαμε στη περσινή διοργάνωση του φεστιβάλ μας, την έκθεση κόμικς με τίτλο “Ni Una Menos!”. Βασικός της στόχος η ανάδειξη μιας πολύχρωμης ενδυνάμωσης της φωνής πολλών καλλιτεχνών, τα έργα των οποίων επιδίωξαν τόσο να περιγράψουν την πιο σκληρή έκφραση της έμφυλης καταπίεσης, όσο και να δοθεί χώρος έκφρασης και στις εικόνες αντίδρασης, αυτές που αντλούν έμπνευση από την λαϊκή απάντηση και την ριζοσπαστικοποίηση των κινημάτων. Στην έκθεση συμμετείχαν με τη δική τους φωνή 15 καλλιτέχνες, έπειτα από ανοιχτό κάλεσμα των Αναιρέσεων και παρουσιάστηκαν πανελλαδικά στο φεστιβάλ Αναιρέσεις σε Αθήνα, Πάτρα, Ιωάννινα και Βόλο.
Στο περσινό camping έγινε μια πρώτη παρουσίαση της έντυπης συλλογής της έκθεσης, όπου στις σελίδες της έδωσε το βήμα σε ποιήτ(ρι)ες και αρθρογράφους να δώσουν τη δική τους οπτική στο ζήτημα.
Σε συνέχεια αυτής της προσπάθειας, με αφορμή το άνοιγμα της νέας λέσχης του project Αναιρέσεων, προχωράμε σε παρουσίαση της συλλογής το Σάββατο 18/3 στις 19:30 στο χώρο της Λέσχης Αναιρέσεων (Φερών 3) και καλούμε τους δημιουργούς να συνομιλήσουμε μαζί τους και να μοιραστούν τις σκέψεις τους.
Για μια κοινωνία που θα καταργήσει κάθε καταπίεση και διάκριση με βάση το φύλο και το σεξουαλικό προσανατολισμό. Καμία ανοχή στην έμφυλη βία, τις διακρίσεις και την καταπίεση, στη δουλειά, στο δρόμο, στο σπίτι!
Στον χώρο θα υπάρχουν υλικά όλων των καλλιτεχνών/ιδών που συνέβαλαν στην έκδοση «Ni Una Menos».
Ομιλητές/τριες Εκδήλωσης:
- Λουκία Τζωρτζοπούλου – Δημιουργός Κόμικς
- Γωγώ Λιανού – Ποιήτρια
- Βασιλική Σταυριανουδάκη – Αναιρέσεις: The Project
