Όπως θα έχετε ήδη δει, για να επισκέπτεστε το σάιτ μας, το Project Αναιρέσεις μπορεί να μην προσφέρεται για εξ επαφής συνευρέσεις, αλλά παραμένει σε δράση, δίνοντας το πολιτιστικό του αντιπρόταγμα και κατά τη διάρκεια της καραντίνας. Και προφανώς, από αυτό το κομμάτι δεν θα μπορούσε να λείπει ο κινηματογράφος.
Δεν είναι σίγουρο αν θυμάστε τι συνέβαινε πριν να πρωταγωνιστήσει στην επικαιρότητα ο κορωνοϊός, αλλά είμαστε εδώ για να σας θυμίσουμε. Χιλιάδες πρόσφυγες βρίσκονται εγκλωβισμένοι στα νησιά και στον Έβρο, στα σύνορα μεταξύ Ελλάδας Τουρκίας και δέχονται την καταστολή του κράτους αλλά και φασιστικές επιθέσεις. Ταυτόχρονα, ο συνεχής ανταγωνισμός των κρατών στη ΝΑ Μεσόγειο για την εκμετάλλευση των ΑΟΖ συνεχίζει να κρούει τον κώδωνα του πολεμικού κινδύνου. Εν όψει όλης αυτής της κατάστασης, μετά και τη συμφωνία επέκτασης συνεργασίας Ελλάδας-ΗΠΑ που ψηφίστηκε στη βουλή, είχαμε αποφασίσει να κάνουμε προβολή αντιπολεμικών ταινιών στη Λέσχη Αναιρέσεις της Αθήνας.
Ωστόσο, επειδή οι καιροί δεν μας επιτρέπουν τέτοιες εκδηλώσεις, είπαμε να μοιραστούμε το πρόγραμμα που σχεδιάζαμε διαδικτυακά! Όπως θα δείτε, σε κάποιες ταινίες σας παρέχουμε και τον σύνδεσμο για να τις δείτε απευθείας στο Youtube. Όπου αυτό δεν υπάρχει, μεγάλα παιδιά είστε, πιστεύουμε θα τη βρείτε την άκρη…
Come and See – Έλα να δεις(1985)
https://www.youtube.com/watch?v=UkkJZweYaLI&has_verified=1
Η διά της τέχνης αναπαράσταση του πολέμου, συνήθως αντιμετωπίζεται ρεαλιστικά. Ομως, ο πόλεμος είναι ρεαλιστικό γεγονός; Πώς γίνεται να είναι αποδεκτή ως πραγματική (γιατί αυτό είναι ο ρεαλισμός) η φρίκη τού πολέμου; Υποδειγματικές ερμηνείες σε μία σκληρή, όσο και «αληθινή», ταινία. Η ταινία ακολουθεί ένα 12άχρονο αγόρι, τον Φλόρια. Στο δρόμο του θα βρεθεί στο μέσο μιας σφαγής και θα δει τους Ναζί να στοιβάζουν τους κατοίκους ενός χωριού σε μια αποθήκη και να την πυρπολούν, αφανίζοντας μαζί και την αθωότητα του Φλόρια, σκοτώνοντας κάθε επιθυμία για ζωή, που αρχίζει εμφανώς να γερνά. Καθώς βρίσκεται αντιμέτωπος με την κτηνωδία, τα μαλλιά του ασπρίζουν και ρυτίδες εμφανίζονται στο πρόσωπό του…
Ο τάφος των πυγολαμπίδων(1988) – Animation
https://www.youtube.com/watch?v=2wHJZff2xto
«Ο τάφος των πυγολαμπίδων» βασίστηκε σε ένα ημιαυτοβιογραφικό βιβλίο του Nosaka Akiyuki. Αφηγείται την ιστορία ενός έφηβου αγοριού, του Seita και της μικρής του αδελφής, της Setsuko, που είναι περίπου τεσσάρων ετών. Όταν η μητέρα τους πεθαίνει στους βομβαρδισμούς των Αμερικάνων, τα δύο αδέρφια πηγαίνουν να ζήσουν με μια μακρινή τους θεία, η οποία, όσο τα τρόφιμα σπανίζουν, τόσο πιο σκληρή γίνεται με τα δυο παιδιά. Τελικά, ο Seita παίρνει την απόφαση να φύγουν και να εγκατασταθούν σε ένα εγκαταλειμένο καταφύγιο. Στην αρχή φαίνεται να τα καταφέρνουν, όμως με τον καιρό γίνεται όλο και πιο δύσκολο να βρουν τροφή…
Ο Τζόνι Πήρε τ` Οπλο του(1971)
https://www.youtube.com/watch?v=uUfBVLAY_pU
Την τελευταία μέρα του Πρώτου Παγκοσμίου Πολέμου, ο Τζο Μπόναμ τραυματίζεται πολύ σοβαρά από μια νάρκη. Έχοντας χάσει τα άκρα, την ακοή και την όρασή του, ο νεαρός Τζο βυθίζεται σε έναν κόσμο ονείρων και αναμνήσεων, ενώ οι γιατροί πιστεύουν ότι έχει χάσει τη δυνατότητα σκέψης και συναίσθησης και τον μελετούν σαν επρόκειτο για πειραματόζωο. Ο Τζο όμως σκέφτεται και μέσα στο αβάσταχτο μαρτύριό του θυμάται πώς ήταν η ζωή του πριν από τον πόλεμο, ενώ προσπαθεί ταυτόχρονα να βρει τρόπους επικοινωνίας με μια νεαρή νοσοκόμα, προκειμένου να την πείσει να τον βοηθήσει να τερματίσει τη ζωή του. Οι γιατροί όμως έχουν πάρει διαφορετικές αποφάσεις για εκείνον. Ο Ντάλτον Τράμπο μεταφέρει στη μεγάλη οθόνη τη φημισμένη αντιπολεμική νουβέλα του σαράντα σχεδόν χρόνια αφ ότου την έγραψε, δημιουργώντας τη σημαντικότερη και συγκλονιστικότερη αντιπολεμική ταινία που έγινε ποτέ.
Αποκάλυψη τώρα!(Final Cut)-1979
Το 1979, ο Φράνσις Φορντ Κόπολα βγήκε αλώβητος από την κινηματογραφική κόλαση του Βιετνάμ, κόντρα σε κάθε είδους δυσκολίες που θα μπορούσαν να του στοιχίσουν ακόμη και τη ζωή του. Παρουσίασε το «Αποκάλυψη Τώρα», την ταινία που «δεν κατέγραφε τον πόλεμο στο Βιετνάμ, αλλά ΗΤΑΝ ο πόλεμος του Βιετνάμ» όπως συνήθιζε να λέει εμφατικά ο ίδιος, κλείνοντας μια δεκαετία δουλειών τεράστιου μεγέθους και σημασίας για το αμερικανικό σινεμά.
Το 2001, ο σκηνοθέτης πρόσθεσε 49 λεπτά από το πλούσιο ανεκμετάλλευτο υλικό που είχε τραβήξει τότε παρουσιάζοντας το «Apocalypse Now: Redux», μια νέα εκδοχή της ταινίας. Τα δύο αυτά μοντάζ συγκρίθηκαν πολλές φορές στο παρελθόν, με αρκετούς να τάσσονται υπέρ της άποψης ότι το πρώτο φιλμ έχει κόψει αρκετό υλικό και το δεύτερο είναι υπερβολικά μεγάλο. Αυτό δήλωσε φέτος και ο ίδιος ο σκηνοθέτης, λέγοντας πως θα προτιμούσε μια εκδοχή που θα βρίσκονταν χρονικά κάπου ανάμεσα στις δυο προηγούμενες. Και έτσι εγένετο «Apocalypse Now: The Final Cut».
Full Metal Jacket(1987)
Έτος 1967. Ο Τζόκερ είναι ένας από τους νεοσύλλεκτους, που μόλις παρουσιάστηκαν στο Κέντρο Εκπαίδευσης Πεζοναυτών των ΗΠΑ στο Πάρις Άιλαντ της Νότιας Καρολίνα. Εκπαιδευτής τους ο απάνθρωπος και κτηνώδης λοχίας Χάρτμαν, που είναι αποφασισμένος να τους μετατρέψει σε αληθινές «πολεμικές μηχανές». Αγαπημένος «στόχος» του Χάρτμαν, που δεν χάνει στιγμή να εξευτελίζει και να ταπεινώνει, είναι ο ευτραφής και αδέξιος Γκόρντον Πάιλ. Έτσι το τέλος της εκπαίδευσης του Τζόκερ, του Πάιλ και των συναδέλφων τους στιγματίζεται από ένα ολέθριο ξέσπασμα βίας… Ντα Ναγκ, Βιετνάμ. Ένα χρόνο αργότερα, ο Τζόκερ υπηρετεί εκεί ως ανταποκριτής των «Stars and Stripes», της εφημερίδας των Πεζοναυτών. Στις 31 Ιανουαρίου, λίγο μετά τα μεσάνυχτα, οι Βιετκόνγκ ξεκινούν την περίφημη «Επίθεση του Τετ» (συντονισμένες αιφνιδιαστικές επιθέσεις του στρατού του Βορείου Βιετνάμ και των Βιετκόνγκ σε περιφερειακές πρωτεύουσες του Νότου, που έφτασαν μέχρι την πολιορκία της πρεσβείας των ΗΠΑ στη Σαϊγκόν!). Ο Τζόκερ και ο συνάδελφός του Ράφτερμαν μεταβαίνουν στην πόλη Χούε, που μόλις καταλήφθηκε από τους Βιετκόνγκ, και να καλύψουν τα δρώμενα. Εκεί, ο Τζόκερ συναντά τον Κάουμποϊ, φίλο του από τη βασική εκπαίδευση, που τώρα είναι επικεφαλής μιας διμοιρίας με αποστολή την ανακατάληψη της νότιας πλευράς της πόλης. Μια αποστολή στην καρδιά της κόλασης του πολέμου…
Συνεπώς, όσοι-ες σινεφίλ, όσοι-ες υπέρμαχοι του αντιπολεμικού κινήματος, ελπίζουμε να (ξανα)δείτε και να απολαύσετε τις ταινίες που προτείναμε και, αν θέλετε, να τις εμπλουτίσουμε. Μειώνουμε τις κοινωνικές μας συνευρέσεις για το καλό όλων των πληττόμενων στρωμάτων, δεν μειώνουμε όμως την οργή μας, απέναντι στον πόλεμο που συνεχίζεται παρά την παγκόσμια καραντίνα. #ΜένουμεΕνεργοί